‘De tuin van onze rustende dierbaren’...
wordt voor ouderen jammer genoeg
soms onbewandelbaar…
Ook mijn moeder belandde in deze situatie,
toen de rolstoel plots een deel van haar lichaam werd…
Ik herinner me nog levendig hoe mijn zus en ik
bij elk bezoek aan het graf van onze dierbaren
een mooie foto maakten...
Zodat ons moederken achteraf kon
mee genietenvan de bloemetjes…
Zodat er eindelijk een beetje ruimte mocht komen
voor het stukje verdriet,
door stilzwijgen al te vaak versluierd…
En…
Waar verdriet wordt vrij gelaten,
komt plaats voor doorbloede herinneringen…
Bij een heerlijk warme tas en een stukje taart…
In deze kleurrijke tijd van het jaar,
waarin zoveel be-weegt,
wordt losgelaten,
maar ook gekoesterd,
mag ik voelen hoe mijn aanbod
mee kleurt, rijker wordt:
'Isa belt aan' (ver)voert jou heel graag
naar overleden dierbaren…
In deze periode, maar uiteraard ook op andere tijdstippen in het jaar.
Deze service valt onder de ‘vertel(f)iets’.
Neem gerust contact op.
Ik beantwoord graag al jouw vragen.
Laat deze bijzondere nazomerzon jou verwarmen!
Isabel
Reactie plaatsen
Reacties